Wat is het leven anders wanneer je het beleeft dan wanneer je het achteraf uitpluist", bedenkt Tony Falcone die als verdachte van een moord dagenlang wordt ondervraagd door het gerecht van het stadje Triant. Het is daar dat de 33-jarige handelaar in landbouwmacines in het Hôtel des Voyageurs, eigendom van zijn broer, acht keer in een jaar het bed deelde met Andrée Despierre, de vrouw van de enige kruidenier uit het nabije Saint-Justin. Tony is getrouwd met Marianne, heeft een dochtertje van zes, Marianne, en denkt er in het geheel niet over een vaste verhouding aan te gaan of zoals Andrée zelfs lijkt te suggereren, zijn vrouw te verlaten. Integendeel, voor hem gaat het om een simpel verzetje dat je je als man nu eenmaal moet kunnen veroorloven. De gebeurtenissen gaan met hem op de loop de dag dat Nicolas, de ziekelijke echtgenoot van Andrée, in verdachte omstandigheden overlijdt en Tony kort daarop ook in een zeer precaire positie komt te staan, waarvoor hij nu door de onderzoeksrechters op de rooster wordt gelegd.

Het verhaal ontwikkelt zich vanuit deze ondervragingen die stelselmatig het hele kluwen waarin Tony terechtgekomen is, ontwarren, maar die onontkoombaar en onherroepelijk blijken te leiden naar een conclusie die allerminst met de waarheid te maken heeft. Een verhaal met een ijzersterke structuur en met een zeer aansprekend personage, dat in de eerste plaats slachtoffer is van zijn eigen onvermogen om in te zien dat het één ding is om gelijk te hebben maar een heel ander om ook gelijk te krijgen. [Jan Baes] Verberg tekst

Een klassiek thema: de doem van blinde hartstocht. Tony Falcone is een knappe man, geslaagd ondernemer en gelukkig met vrouw en dochtertje - wel af en toe een avontuurtje natuurlijk. Maar dan laat hij zich onverhoeds door vroegere klasgenote Andrée, 'dat meisje met haar uitgestreken gezicht', meesleuren in een verzengende relatie. Zich bezattend aan elkaar in 'de blauwe kamer' van het hotel van zijn broer ligt een tragisch verloop onvermijdelijk in het verschiet. Compositorisch en stilistisch onopgesmukt als immer presenteert Simenon (Luik, 1903 - Lausanne, 1989) de ondergraving van hoofdpersoon Tony, die, onderworpen als hij is aan vooringenomen politioneel en gerechtelijk onderzoek, feiten en beleving van dit beladen jaar maar vertekend kan of wil inpassen. Waar was Andrée op uit? Waar heeft hij gefaald? Hoe schuldig is hij? Deze psychologische roman uit 1964 maakt deel uit van een reeks nieuwe vertalingen van het beste werk van Simenon en is nu stipt en naturel hervertaald door Rokus Hofstede. Rest de vraag wanneer de houdbaarheidsdatum van een vertaling echt verstreken is. Normale druk, ruime interlinie en ruime marges. Verberg tekst